Dwukrotnie odznaczony Orderem Odrodzenia Polski. Trzykrotny uczestnik finałów IMŚ (1975 – XV miejsce, 1976 – XIII miejsce, 1978 – XII miejsce). Sześć razy został powołany do reprezentacji polskiej na DMŚ, czterokrotny medalista – dwukrotnie srebrny (1976, 1977) oraz dwukrotnie brązowy (1972, 1978). Cztery razy był w finałach IMP, w 1975 r. zdobył wicemistrzostwo Polski w Częstochowie, gdzie przegrał w barażu o złoto z Edwardem Jancarzem. Cztery razy był w finałach Złoty Kask – wygrał Złoty Kask w roku 1976. Dwukrotny finalista Srebrnego Kasku. Trzykrotny medalista DMP – złoty (1974) oraz dwukrotnie srebrny (1975, 1976). Drużynowy mistrz Anglii z zespołem White City Rebels (1977).
Przez całą czynną karierę (1968–1986) reprezentował barwy Włókniarza Częstochowa. Przez dwa sezony (1977, 1978) startował w lidze brytyjskiej, w barwach klubu White City Rebels.
